11/21/2014 10:19:00 π.μ.
The Motorcycle boy
Η συνέντευξη εδώ....
Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014
Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014
Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014
Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014
Lilly Suicides
Όταν ο George (μπάσο -South of no North) ο Βασίλης (φωνή -Not 2 without 3) και τα παιδιά των Stonemouth συναντιούνται για μια βραδυά -ε, τότε, αυτή η βραδιά δεν χάνεται με τίποτα!
...
Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2014
Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014
Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014
Το "Εδώ δεν υπάρχει άσυλο" στο fractalart
Όπως λέει κι ο Μπόγκαρτ στην Καζαμπλάνκα:
"Λούη, νομίζω οτι αυτή είναι η αρχή μιας ωραίας φιλίας". Μετά βέβαια ο
Λούης μπλέχτηκε με τους Stress, αλλά αυτή είναι μια διαφορετική ιστορία
που θα την πούμε στη συνέχεια...
Για την ώρα, ρίξε μια ματιά εδώ ...
Παρασκευή 23 Μαΐου 2014
"Give up the sun"
Πάνε δυο χρόνια ή λίγο περισσότερο (δεν είχαμε ξεκινήσει ακόμα γυρίσματα) κι ο
Μιχάλης Καφαντάρης τραβιόταν με διάφορες δουλειές, από τη μια άκρη της Αττικής
στην άλλη… Θυμάμαι οτι τη συγκεκριμένη μέρα προσπαθούσε να σπρώξει κάτι τόπια
πανί για σάβανα που (ένας διάολος ξέρει πώς) είχε βρεθεί στην κατοχή του. Με
παίρνει τηλέφωνο λοιπόν και μου λέει: «Φίλε, είμαι μποτιλιαρισμένος πηγαίνοντας
για Καλύβια, ψιλόβροχο, λάσπη και μιζέρια εδώ πέρα -πέρασε δίπλα μου ένας
περίεργος τύπος, περπάταγε ανάμεσα στ΄αμάξια σα χαμένος –κι όσο τον χάζευα,
είδα μια σκηνή για την ταινία!»
Η σκηνή είχε να κάνει με κάποια φασαρία που γίνεται και
έναν αθώο που πηγαίνει ανυποψίαστος προς τη φασαρία αλλά τον βλέπει η Όλυα
Λαζαρίδου και προσπαθεί να τον προειδοποιήσει,...
Τρίτη 20 Μαΐου 2014
Τα δυσκολότερα πράγματα είναι τα εύκολα
Υπάρχει μια σκηνή, συνηθισμένη σε αμερικάνικες κωμωδίες,
όπου η παρέα ξεκινάει να κάνει κάτι (από αναστήλωση μέχρι ληστεία –δεν έχει
σημασία) κι ένας από αυτούς ανακοινώνει οτι θα είναι piece of cake. Επιτόπου πέφτουν όλοι οι υπόλοιποι στα πατώματα και χτυπιούνται:
«γιατί το είπες αυτό ρε μαλάκα –θα μας γρουσουζέψεις» κι επειδή η ταινία είναι
κωμωδία όντως τους γρουσουζεύει κι όλα πάνε κατά διαόλου (αν ήταν δράμα θα
πάθαιναν και κάνα δυο ανίατες αρρώστιες συν θα τους παρατούσαν οι γκόμενές τους
στο τέλος). Αυτή η σκηνή έχει παιχτεί μερικές φορές στα γυρίσματα του «Εδώ δεν υπάρχει Άσυλο», μ΄εμένα να
δηλώνω: «θα είναι πανεύκολο το γύρισμα, σε δυο ώρες θα έχουμε τελειώσει» και
τον Μιχάλη Καφαντάρη να με μαζεύει: «ποτέ μη λες οτι θα είναι...
