Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013

'Less' από την ομάδα MAG στο υπόγειο του Bios, μετά από έξι χρόνια



Ένας τρόμος τόσο βαθύς, που μόνο μια ιεροτελεστία μπορεί να τον χωρέσει'
Sarah Kane, Crave






 

 Το Less είναι η πρώτη περφόρμανς της ομάδας MAG.
Παρουσιάστηκε πρώτη φορά το 2007 στο Bios, και συμμετείχε επίσης στο Σύστημα Αθήνα 2008, που διοργάνωσε το Ε.Κ.Δ.Ι.Θ.
Έξι χρόνια μετά, το Less επιστρέφει στον ίδιο ακριβώς χώρο που πρωτοπαρουσιάστηκε, για 8 μόνο παραστάσεις.

Το Less είναι μια ιεροτελεστία.
Ένας άντρας και μια γυναίκα, παρουσιάζουν επί σκηνής στιγμιότυπα από τις ζωές τους, το παρελθόν τους, και τους φόβους τους.
Ξανά και ξανά.

Στην παράσταση αυτή, η ομάδα MAG χρησιμοποιεί ως μοναδικό υλικό θεατρικής γραφής, το ανθρώπινο σώμα.
Έκθετο, ανυπεράσπιστο, μπροστά στα μάτια των θεατών.
Με τα σφάλματά του.

Ιδέα/ Δημιουργία/ Ερμηνεία: Βάσω Καμαράτου, Κώστας Κουτσολέλος

BIOS Basement
Διάρκεια παραστάσεων: 24 Οκτωβρίου – 3 Νοεμβρίου 2013
Παραστάσεις: Πέμπτη - Κυριακή
Έναρξη: 21.00Τιμή Εισιτηρίου: 10 ευρώ (ενιαίο)

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

Αξιζε που ακολουθήσαμε το punk;

(Αυτό είναι ένα κείμενο που έφτιαξε ο Γιάννης Χαραλαμπίδης -μέλος των ιστορικών ΑΝΥΠΟΦΟΡΩΝ και των SPLIT IMAGE- και χαιρόμαστε που το δημοσιεύει στη σελίδα αυτή. Το γιατί χαιρόμαστε θα το καταλάβεις διαβάζοντας το κείμενο).

Αξιζε ;
Γιατί ξέραμε πως το παιχνίδι ήταν χαμένο εξ’αρχής.  Δεν συμβιβαστήκαμε όπως οι προηγούμενοι, ούτε παραδοθήκαμε όπως οι επόμενοι.  Στην ησυχία μας θέλαμε να μας αφήσουν κι ας μην το κάνανε γιατί κάθε καινούριο φοβίζει και ανησυχεί.
Αξιζε ;
Γιατί μόνοι μας πήγαμε και κάτσαμε στο περιθώριο του περιθωρίου με την πλάτη γυρισμένη.
Αξιζε ;
Γιατί δεν μας άφηναν να μπούμε σε καφετέριες  και στα Goodys και τη βγάζαμε σε παγκάκια και σε εισόδους πολυκατοικιών πίνοντας ρετσίνα και μπύρες από τα ψιλικατζίδικα.
Αξιζε ;
Γιατί οι κοπέλες  μας ήταν και φίλες μας, απλές, δίχως ανάγκη από λουσάτες εμφανίσεις με  απότερο σκοπό την ικανοποίηση του εγωκεντρισμού τους και τον κατευνασμό της ανασφάλειάς τους.  Τα λούσα στις κοπέλες μας, ορατά και μη, ήταν άπιαστα, στο πιο ψηλό κλαδί.
Αξιζε ;
Γιατί βρήκαμε τον ρομαντισμό εκεί που οι άλλοι έβλεπαν την καταστροφή.
Αξιζε ;
Γιατί μεγαλώσαμε μισώντας τους πάντες και τα πάντα.  Λίγοι οι αποδεκτοί φίλοι, μετρημένοι στα δάκτυλα, χωρίς διάθεση για συμβιβασμούς.
Αξιζε ;
Γιατί το ακολουθήσαμε σαν ιδέα και αποτραβηχτήκαμε όταν έγινε μόδα.
Αξιζε ;
Γιατί αν και τα χρόνια περάσανε και τα ακούσματα ίσως αλάξανε, η ιδέα παρέμεινε ο οδηγός  που μας στηρίζει στα δύσκολα και η απόριψη τους είναι η λύτρωση μας.
Αξιζε ;
Γιατί εκεί που οι άλλοι αλλάζουν σταθμό εμείς το δυναμώνουμε.
Αξιζε ;
Γιατί καταλάβαμε τι θέλουμε και τι μας αρκεί και δεν αποζητήσαμε αυτό που δεν θα μπορούσαμε να έχουμε.  Κοίτα τους τώρα...
Αξιζε ;
Γιατί 30+ χρόνια μετά πάλι για εμάς μιλάνε

Αξιζε που ακολουθήσαμε το punk ;
Φυσικά και άξιζε !  Και αν μου ξαναδινόταν η ευκαιρία πάλι τον ίδιο μελαγχολικό μονόδρομο θα ακολουθούσα.

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More

 
Design by Free WordPress Themes | Background by Toolbox | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Enterprise Project Management