Σύνοψη

Η ελληνική ροκ σκηνή έφτασε πλέον τις 5 δεκαετίες ύπαρξης. Σ΄αυτό τον μισό αιώνα υπήρξε μονάχα μία δεκαετία όπου η ελληνική σκηνή συγχρονίστηκε απόλυτα με την αμερικάνικη, την αγγλική και γενικότερα την ευρωπαϊκή μουσική πραγματικότητα –η δεκαετία του ’80. Πράγματι, σ΄εκείνη τη δεκαετία η μουσική που έπαιζαν τα συγκροτήματα της ανεξάρτητης σκηνής στα κλαμπ της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης δεν διέφερε από όσα παίζονταν στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη, στο Βερολίνο ή το Παρίσι. Οι ανεξάρτητες δισκογραφικές εταιρείες της Αγγλίας, της Αμερικής, της Γερμανίας και της Γαλλίας φιλοξενούσαν ελληνικά συγκροτήματα στις συλλογές τους, όντας σε πλήρη συνεργασία με τις ελληνικές ανεξάρτητες εταιρείες. Η ψηφιδωτή αποτύπωση αυτού του φαινομένου είναι ο σκοπός του συγκεκριμένου ντοκιμαντέρ.

Μέσα από συνεντεύξεις μελών των σημαντικότερων συγκροτημάτων της ανεξάρτητης σκηνής του ΄80 αλλά και ανθρώπων που συμμετείχαν στη διαμόρφωση του συγκεκριμένου ρεύματος, μέσα από φωτογραφίες, ακουστικό και οπτικό υλικό, μέσα από διαδρομές σε ιστορικά μουσικά στέκια θα καταγραφεί η ιδιότυπη ιδιοσυγκρασία αυτών των ανθρώπων, η επαναστατική πρακτική DIY (Do It yourself) η οποία οδήγησε τα συγκροτήματα στην αυτοδιαχείριση του καλλιτεχνικού τους έργου, η απευθείας επίθεση στην διαστρεβλωμένη εμπορικά εικόνα του ροκ (what you see is what you get) και φυσικά η (ακόμα και σήμερα επιδραστική) μουσική τους δημιουργία.
Η ανεξάρτητη μουσική σκηνή του ’80 θα εξεταστεί μέσα από την ιστορική της διαδρομή με ορόσημα:

  1. τη συναυλία των Police στο Σπόρτιγκ και το Τριήμερο Ανεξάρτητου Ροκ (1980-1981),
  2. το διήμερο Rock in Athens στο Καλλιμάρμαρο (1985).
  3. τις καταλήψεις σχολών στο κέντρο της Αθήνας και τη δολοφονία Καλτεζά (1984-1985),
  4. την αποκέντρωση που ακολούθησε το κλείσιμο των μαγαζιών στα Εξάρχεια και την διάχυση-διάλυση του μουσικού ρεύματος στις συνοικίες (1988-1989).
  5. τη συναυλία στο Πεδίο του Άρεως (Triffids, PIL, Gun Club) που διακόπηκε βίαια από το κοινό και σήμανε το τέλος της αθωότητας για τη γενιά του 80.
  6. την έξοδο των έγκλειστων διαμαρτυρόμενων του Πολυτεχνείου μετά την αθώωση Μελίστα (1990) η οποία σηματοδοτήθηκε από την συμβολική νίκη των «300 μέτρων πορείας χωρίς μπάτσους» κι από το συνταρακτικά χλευαστικό πανό «Είμαστε ο ανθός της νεολαίας».
Τα παραπάνω σηματοδοτούν την δημιουργία, την άνοδο και την απότομη κατάρρευση της συγκεκριμένης μουσικής σκηνής αλλά και ενός κινήματος της νεολαίας που καταπνίγηκε υπόγεια και βίαια.
Ο συσχετισμός του μουσικού-κοινωνικού αυτού ρεύματος της δεκαετίας του ’80 με την προηγούμενη και την επόμενη δεκαετία θα αποδοθούν μέσα από την μυθοπλαστική απεικόνιση της διαδρομής μιας κασέτας (χαρακτηριστικό μέσο διάδοσης της μουσικής για την δεκαετία του ’80) την οποία προσπαθεί να παραδώσει για γυναίκα-φάντασμα (σύμβολο της δεκαετίας του ’70) και να παραλάβει μια γυναίκα-οδοστρωτήρας (σύμβολο της δεκαετίας του ’90). Η διαδρομή της κασέτας θα ολοκληρωθεί ξεπερνώντας την άρνηση των συγκροτημάτων της δεκαετίας του ΄80 να συνδιαλλαγούν τόσο με το πεθαμένο παρελθόν όσο και με το ομογενοποιημένο μέλλον.

Ο τίτλος του ντοκιμαντέρ είναι παρμένος από την παρακάτω φράση, του Αστυνομικού Δ/ντη Αττικής: ««Απαγορεύεται η πορεία αλλά και συγκέντρωση στο χώρο της πλατείας, η οποία εξάλλου δεν σας προσφέρει άσυλο. Και εφ' όσον τολμήστε να φωνάξτε συνθήματα όπως - μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι - τότε θα συλληφθείτε και θα ισοπεδωθείτε!!» η οποία ειπώθηκε στις 9 Μαϊου 1985 στην πλατεία Εξαρχείων και πυροδότησε ένα ολόκληρο κίνημα καταλήψεων και συγκρούσεων. Φυσικά ο τίτλος του ντοκιμαντέρ είναι αμφίσημος, εφόσον υπονοεί την πλήρη έλλειψη φιλικού-προστατευτικού κοινωνικού περιβάλλοντος που αντιμετώπισαν (και κόντρα στην οποία συσπειρώθηκαν) τα ανεξάρτητα συγκροτήματα της δεκαετίας του ’80.


Έτσι κι αλλιώς, η γενιά του ΄80 αντιμετωπίστηκε με τόση εχθρότητα από τους κομματικοποιημένους μεγαλύτερους (δεξιούς αλλά και αριστερούς) ώστε το μόνο άσυλο στο οποίο της επιτράπηκε να κρυφτεί ήταν το ψυχιατρικό άσυλο.


Έχουν προσεγγιστεί και θα συμμετάσχουν στο συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ μέλη των παρακάτω συγκροτημάτων: Antitroppau Council, Metro Decay, Magic De Spell, Cpt. Nefos, Libido Blume, Villa 21, Yell-o-Yell, Headleaders, Παρθενογένεσις, Stress, Auschwitz, Αρνάκια, ΑΝΤΙ, Ανυπόφοροι, Last Drive, Χωρίς Περιδέραιο, Γενιά του Χάους, Panx Romana, Ex Human, Not 2 without 3, South of no North.
Επίσης ο Πέτρος Κουτσούμπας (ιδιοκτήτης του ΑΝ και συνιδιοκτήτης του ΠΗΓΑΣΟΥ), ο Χρήστος Μανωλίτσης (ηχολήπτης και παραγωγός των περισσότερων συγκροτημάτων της εποχής), ο Νέστορας Ηλιάδης (dj στο ΙΡΙΣ, το ΑΛΛΟΘΙ και το ΡΟΔΟΝ, δημιουργός της ομάδας EXODUS), ο Παναγιώτης «Κάιν» Παπαδόπουλος (αναρχικός, δημιουργός του εντύπου τοίχου ΣΠΑΣΤΗΣ κ.λ.π.)

15 σχόλια:

Ο Καλος Λυκος είπε...

δεν θα μας καβλώνεις όμως και θα περνάν οι μέρες χωρίς update, ok;

The Motorcycle boy είπε...

Περιμένω να εμπεδώσετε πρώτα.

Ο Καλος Λυκος είπε...

άντεεεεεεε...!

Ανώνυμος είπε...

http://anipakouoima8htes.wordpress.com/2011/12/06/%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%80%CF%8C%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7-%CE%B1%CF%80-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%AE%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-6122011/

θυμίζει κάτι στους παλιούς????

The Motorcycle boy είπε...

Τι λες τώρα ρε φίλε! Άφωνος!

Ανώνυμος είπε...

Κι αυτο το θυμαμαι πολυ καλα, αλλά εγώ εμεινα αφωνος οταν ειδα στο "εδω δεν υπαρχει ασυλο" την φωτογραφια με τον τυπο με την μοτορολα. Και το συνθημα "εμεις εμαστε οι ανθρωποι που οι γονεις μας ελεγαν να μην κανουμε παρεα". Αυτη η φωτογραφια (απο το "Αντί" ισως) με συντροφευε απο παλια, οταν την ειδα κολλημενη στην ντουλαπα απο τον μεγαλυτερο αδελφο μου..
ΑΚΟΥΣ ΦΩΝΕΣ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ, ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΜΑΧΕΣ
ΤΑ ΜΑΤ ΣΠΑΝΕ ΤΑ ΓΚΛΟΠ ΤΟΥΣ ΣΕ ΡΑΧΕΣ,
ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΠΕΠΡΩΜΕΝΑ ΚΙ ΑΦΗΝΟΥΝ ΕΣΕΝΑ
ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ . . .
(Venericna Bolεst)

The Motorcycle boy είπε...

Είδες λοιπόν φίλε μου που τελικά όλα αυτά έχουν πολλά να πουν ακόμα και σήμερα;
Μια σημείωση μόνο -κοπέλα είναι αυτή με τη μοτορόλα, η γνωστή τότε Φραουλίτσα.

Ανώνυμος είπε...

Ετσι ειναι, δεν ηταν μονο οι μουσικες των '80s αλλά το γενικοτερο κλιμα αμφισβητησης που υπηρχε σε μεγαλο κομματι νεων. Τωρα υπαρχει μεγαλη αποχαυνωση, τα ριαλιτι, τα ταλεντ σοου, το λαιφ-σταιλινγκ και ολα αυτα μας κανουν ως κοινωνια πιο ευκολους στοχους στους ΔΝΤαδες καθε ειδους..
Μακαρι να υπηρχαν πολλες Φραουλιτσες!

The Motorcycle boy είπε...

Νομίζω πάντως οτι υπάρχουν και σήμερα πολλές -απλά δεν τις βλέπουμε για διάφορους λόγους...

Nikos είπε...

Motorcycle boy...ρε φίλε με έστειλες πολλά χρόνια πίσω. Τα έζησα όλα αυτά και τα θυμάμαι με αγάπη. Έχω ακόμα τα 45αρια που μου πρότεινε τα Σάββατα στο Happening ο Ηλίας ο Ασλάνογλου. Ήμουν κι εγώ εκεί, στον Πήγασο. Ήταν απίστευτο το συναίσθημα. Ήταν ξεκάθαρο ότι κάτι σημαντικό γινόταν εκεί μέσα κι εγώ συμμετείχα έστω και σαν θεατής. Η δική μου εποχή της αθωότητας. Φάγαμε ήττες, ζήσαμε πράγματα, ερωτευτήκαμε, χωρίσαμε, κλάψαμε, αλλά η εποχή της αθωότητας θα είναι πάντα εκεί να μας συντροφεύει.
Ευχαριστώ φίλοι μου!

ΥΓ. Πότε θα βγει η ταινία?

The Motorcycle boy είπε...

Χαίρομαι φίλε μου που τα νιώθεις όλα αυτά δικά σου -έτσι ακριβώς ένιωθα κι εγώ και η ανάγκη μου να ξαναβρώ όλους αυτούς τους ανθρώπους που σήμαιναν για μένα πολλά ήταν ο λόγος που ξεκίνησα αυτή την προσπάθεια. Ήμουν κωλόφαρδος και τους ξαναβρήκα και είναι καλύτεροι απ΄ότι περίμενα (διάβασε το τελευταίο ποστ αυτής της σελίδας με το γύρισμα για τον ΠΗΓΑΣΟ για να πάρεις μια ιδέα). Ήμουν ακόμα περισσότερο κωλόφαρδος και βρήκα κόσμο που ενδιαφερόταν να κάνει αυτή την ταινία.
Φάγαμε ήττες -εντάξει -αλλά αυτό σημαίνει οτι ζήσαμε, μόνο οι πεθαμένοι δεν χάνουν. Κι αφού τα ζήσαμε, ας τα υπερασπιστούμε ρε διάολε! Όχι επειδή ήταν τα καλύτερα, όχι επειδή είμαστε οι σούπερ φοβεροί και οι σωτήρες του κόσμου, αλλά επειδή αυτό ήταν το παρελθόν μας και άλλο δεν έχουμε.
Εμείς σε ευχαριστούμε που μας στηρίζεις λοιπόν.
Η ταινία ελπίζουμε να τελειώσει μέσα στο 2013 (και το παλεύουμε όσο και όπως μπορούμε επειδή δεν έχουμε καμιά χρηματοδότηση -μόνο φίλους που βοηθάνε).

Nikos είπε...

Εύχομαι λοιπόν καλή δύναμη και αναμένουμε σύντομα τα νέα σας.

The Motorcycle boy είπε...

Σ΄ευχαριστώ εκ μέρους όλων και να μη χάνεσαι! Κάποια στιγμή θα τα πούμε κι από κοντά.

Nikos είπε...

Να είστε καλά παίδες...Μακάρι να μπορούσα να βοηθήσω περισσότερο αλλά σε αυτή την φάση το μόνο που μπορώ να κάνω είναι αναρτήσεις στην σελίδα μου στο fb ώστε κάποιοι φίλοι να μάθουν για την προσπάθειά σας.
Εδώ γύρω θα είμαι.

The Motorcycle boy είπε...

Κι αυτό μας αρκεί -κι ο καλός σου λόγος πάλι θα μας αρκούσε!

Να είσαι καλά.

Δημοσίευση σχολίου

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More

 
Design by Free WordPress Themes | Background by Toolbox | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Enterprise Project Management