" Η ΚΛΕΜΜΕΝΗ ΚΑΣΣΕΤΑ" μια σκηνή όλο κλισέ και συμβολισμούς

Η δουλειά μου ως σκηνοθέτης στην ταινία «ΕΔΩ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΣΥΛΟ» είναι να γυρίζω τις σκηνές και όχι να γράφω γι’αυτές. «Αν οι σκηνές γυριστούν όπως πρέπει δεν χρειάζονται λόγια, μιλάει για μένα η δουλειά μου.» Εντάξει, το κλισέ είναι γνωστό και πρέπει να το λέω που και που για να δείξω ότι δεν είμαι χαβαλές -παίρνω στα σοβαρά το ρόλο του σκηνοθέτη, αλλά θα αναγκαστώ να το αφήσω στην άκρη στη συγκεκριμένη περίπτωση γιατί η «σκηνή 5 σεκάνς 3» ή αλλιώς « Η κλεμμένη κασσέτα» που λέμε μεταξύ μας για να συνεννοούμαστε στα γυρίσματα, είναι από τις σκηνές μυθοπλασίας που επιλέχτηκαν για «τίζερ». Όχι τυχαία. Φυσικά προς το παρόν είναι μονταρισμένη  με τη λογική διαφημιστικού που λέει ότι πρέπει να το δεις, να μη καταλάβεις Χριστό και οι...

Περισσότερα... »

Stress για την αντιμετώπιση του άγχους

Πριν από οτιδήποτε άλλο θα πρέπει να ξεκαθαρίσω οτι οι Stress υπήρξαν το συγκρότημα της περιοχής μου –οι δικοί μου άνθρωποι. Είχαμε κοινές παρέες, κοινά στέκια, ίδια ηλικία –ακόμα θυμάμαι την καφετέρια που σύχναζα πιτσιρικάς να σηκώνεται στο πόδι για να ακολουθήσει μια συναυλία των Stress. Επειδή τότε, το ’80, έτσι ήταν τα πράγματα –οι συνοικίες μετακινούνταν σε ρυθμό απόβασης, ταξίδι κανονικό από τα νότια για να φτάσουμε στο μακρινό, μυθικό, κέντρο της πόλης!  Ήταν κιόλας κάμποσο περίεργα τα πράγματα τότε –οι μουσικές απόψεις δεν λύνονταν σε φιλολογικά τέια αλλά μπροστά (ενίοτε και πάνω) στη σκηνή με μπόλικο κλωτσομπουνίδι. Τα δικά μου μουσικά γούστα είχαν υποστεί μια τρομακτική μετάλλαξη από τη μέρα που άκουσα σε κάποια διαφημιστική...

Περισσότερα... »