Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

"Οι φλώρες πήραν την εκδίκησή τους" Κ.Π.Μάστορης (Metro Decay)

Είχα κάνει ένα ποστ, με τίτλο (χεχεχε) "Αγάπη μου Ηρώ" . Από κάτω έγραψε δυο σχόλια ο Κώστας ο Μάστορης των Metro Decay κι αυτό ήταν η αρχή της ιστορίας. Επειδή ακολούθησε η γνωριμία μου με τον Κώστα και σε συνδιασμό με τις εντυπώσεις που είχα από τις συναντήσεις μας με τον Βασίλη τον Τζαβάρα των Anti Troppau Council σιγουρεύτηκα για ένα πράγμα: αυτοί οι τύποι παραμένουν μυθικοί και έχουν πολλά ακόμα να πουν.

Για να πάρεις μια πρώτη γεύση, αναδημοσιεύω μονταρισμένα τα σχόλια του Μάστορη:

Τα διάφορα αφιερώματα γίνονται κυρίως απο μπούληδες και μπούλες που στην καλύτερη θυμούνται τη Whitney Houston και τον Σιδηρόπουλο (μπλιάχ) όταν το παίζουν γνώστες. Δεν είναι μόνο τα φράγκα και το PR, υπάρχει και άγνοια. Αυτά ξέρουν, αυτά έζησαν, αυτά περιγράφουν. Τα γκρουπ που αναφέρονται εδώ, δυστυχώς και τότε και τώρα μια χούφτα άνθρωποι τα ξέρουν. Συγκινητική η αγάπη τους, άλλα όταν γίνεται αναφορά στα 80's το πιθανότερο είναι να αναφερθούν οι Wham! παρά οι Magazine και οι 2002 GR παρά οι Clown. Σαν μέλος μιας από τις "ιστορικές" ελληνικές μπάντες που αναφέρθηκαν κάπου εδώ θυμάμαι πολύ καλά το γενικότερο κλίμα, και όσο και να νοσταλγώ τη φάση δεν μπορώ να πω πως ήταν τόσο καταπληκτικά τα πράγματα όταν τα ζούσαμε. Ελπίδα υπήρχε, τσαμπουκάς υπήρχε. Η συνέχεια απλώς ήταν σκέτη απογοήτευση.
Συγχωρέστε με αν ακούγομαι λίγο κυνικός (κουρασμένος?), ίσως είναι επειδή συνειδητοποιώ πως πέρασαν κιόλας τετρακόσια χρόνια και δεν μου αρέσει καθόλου.

Επανέρχομαι για να πω πως σε μια εποχή όπου η ενημέρωση (όχι μόνο για τη μουσική φυσικά) ήταν σαφώς δυσκολότερη ήταν επόμενο να έχουμε οι περισσότεροι μια λανθασμένη (αλλοιωμένη αν θέλετε) αντίληψη των πραγμάτων. Στη μουσική τώρα η αίσθηση του "διαφορετικού" ήταν στη βάση της σωστή. Οι συμμαθητές μου πάντως, για να χρησιμοποιήσω ένα παράδειγμα, άκουγαν Dire Straits k Diana Ross (οι μισοί), Pink Floyd k Genesis (2)Thin Lizzy k Zeppellin (τρία άτομα), Μαρκόπουλο και Χάρρυ Κλύν (5-6), ρεμπέτικα (1), καί ο,τι λάχει οι υπόλοιποι. Stranglers, Cure, Clash etc etc ακούγαμε πέντε άτομα σε όλο το σχολείο. (ΣΣ Γεννημένος το 63).

Επίσης μου πήρε 20 χρόνια για να συνειδητοποιήσω πως κάποια Εγγλέζικα γκρουπ που άκουγα τότε είχαν για φαν κλαμπ τους συγγενείς τους και έπαιζαν σε κλαμπ μεγέθους "Σοφίτας", καθώς δικαιολογημένα η αίσθηση της μιζέριας που έδινε το αθηναϊκό περιβάλλον μας έκανε να αισθανόμαστε φτωχοί τριτοκοσμικοί συγγενείς και οτιδήποτε από το εξωτερικό φαινόταν τεράστιο και απλησίαστο -ακόμη και οι punks.
Μέσα μας, σε όλη αυτή τη γενιά ζουν τα "βίντεο κλίπ" της ΥΕΝΕΔ με Βιολάρη, Ανδρεάδη, Ξανθή Περράκη, Tζον Τίκη, η "Γειτονιά Μας", η "Γυφτοπούλα", o "σχης Βαρτάνης ο "υπλχος Ψάχος" ο Βικ Μόρροου τα ντοκυμαντέρ και οι ταινίες για τον 2ο ΠΠ (έχετε συνειδητοποιήσει πόσο λίγο απείχαμε χρονολογικά?) ο Αντρέας, Ο Αβέρωφ, ο Αρκουδέας, το ΜΙΝΙΟΝ, τα τρόλλευ Alfa Romeo, τα λεωφορεία ΕΚΤΕΛ και ΑΣΠΑ, οι διαφημίσεις Ματζικ Λαιφ, οι Honda 400 Four, τα Zastava κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ
Εγώ δεν είχα καν στερεοφωνικό, αγόραζα κανέναν (πανάκριβο) δίσκο και πήγαινα να τον ακούσω (δεκαπέντε φορές) και να τον αναλύσω (!) σε κάποιον φίλο μου. Δεν απαξιώνω τίποτε, δεν σηκώνω το φρύδι υποτιμητικά. Τα αγαπάω τα 80's, αυτά ήταν, αυτά έζησα. Και ξαναματασυμφωνώ με όλους:
Οι φλώρες πήραν την εκδίκησή τους, αλλά (για να επανέλθω στο θέμα της Μουσικής) για σκεφτείτε και αυτό: Τα ελληνικά (και όχι μόνο...) γκρουπ της εποχής που πράγματι προσπαθούσαν ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΑ να κάνουν κάτι διαφορετικό και τα οποία όλοι λιβανίζουν σήμερις, τι σκατά απήχηση είχαν τότε? Πιο καλά είναι σήμερα! Πιο πολλοί είναι οι 20χρονοι που γνωρίζουν τους South, τoυς Villa, τους Ανυπόφορους παρά συνομήλικοί τους (Ιντερνετ+ Μύθος+Υπερήφανο Πατριωτικό Αίσθημα γαρ). Ρε που ήταν όλοι αυτοί τότε, βιβλία θα γράφανε για μας... Να οι συναυλίες, να τα φράγκα, να οι γκρούπις...

17 σχόλια:

seidis είπε...

Τελικά μόνο νεκρός περνά στην αθανασία...

The Motorcycle boy είπε...

Πρώτο σχόλιο -καλορίζικο!

Αυτό που λες ισχύει γενικώς αλλά ειδικά για τον Μάστορη -με τίποτα! Χεχεχεχεχε

Υ.Γ.: Εδώ μέχρι κι ο άλλος που τους έβριζε, παραδέχτηκε οτι το να βρίζεις τους Μέτρο σου φέρνει τρομερή επισκεψιμότητα.

McZab είπε...

Καθότι γεννημένος το '75 και μην έχοντας τα δεδομένα τα δικά σας έχω μια ειλικρινή απορία ρε boy...Γιατί τόσο "μπλιαχ" ο Σιδηρόπουλος; Σαν μουσικός ή σαν άτομο;

The Motorcycle boy είπε...

"Μπλιαχ" για τον Κώστα τον Μάστορη -γούστα είναι αυτά, πώς να το κάνουμε;

Αν με ρωτάς τώρα περί Σιδηρόπουλου να σου πω μια άποψη (δική μου, όχι του Κώστα) είναι η εξής:
Μια χαρά ήταν ο Παυλάκης για το '70, μορφή (αν εξαιρέσεις βέβαια το Φλου το οποίο σαββοπούλιζε σε βαθμό ξενερώματος και δεν το θεωρούσαμε, όταν κυκλοφόρησε, ροκ δίσκο). Αλλά για το '80 ήταν παρωχημένος - για να στο δώσω με παράδειγμα, βάλε από τη μια μεριά τον Κέιβ ή τον Πίτερ Μέρφι ή ακόμα και τον Ρόμπερτ Σμιθ κι από την άλλη τον Μικ Τζάγκερ, ας πούμε! Επαναλαμβάνω οτι μιλάω καθαρά για το '80. Και (για τα ελληνικά μουσικά πράγματα) αν συγκρίνεις αυτά που έπαιζαν οι Villa 21, οι Yell o Yell, οι Libido Blume, οι Rehearsed Dreams, οι Χωρίς Περιδέραιο με αυτά που παίζανε οι Απροσάρμοστοι με τον Σιδηρόπουλο.... ε, είναι εμφανές πού βρίσκεται ο καινούργιος ήχος και πού ο παλιός. Όχι οτι είναι κακό να ακούς παλιά πράγματα -αλλά αν τύχει να ακούς τα καινούργια, έχεις μια διάθεση "μπλιαχ" για τα παλιά.

Σαν άτομο δεν είχα την τιμή να τον γνωρίσω τον μακαρίτη, το μόνο που θυμάμαι είναι οτι όταν άνοιγε το στόμα του στις συναυλίες απορούσαμε ποιος του γράφει στίχους! Γιατί οι στίχοι του ήταν μια χαρά αλλά όταν μίλαγε πέταγε ΜΟΝΟ βατράχια.

McZab είπε...

Ενδιαφέρον το τελευταίο κομμάτι στο σχόλιο...Χμμμ...

The Motorcycle boy είπε...

Ναι -αυτό γκαραντί. Κι αν θέλεις και ιστορικά στοιχεία θα σου πω οτι το κράξιμο που είχε φάει όταν έλεγε οτι είναι δισέγγονος του Ζορμπά ήταν άνευ προηγουμένου. Άσε που τον είχνα πετάξει έξω από το Χημείο επειδή έσκασε με την Καθημερινή της Ελένης Βλάχου στην κωλότσεπη -παλιόπαιδα, τι να πεις...

clashtous olloys είπε...

Μονο και μονο για την ιστορια και ακομη γιατι ο Α.Λαμπριδης(γεννια χαους) ηταν απ'τους καλυτερους μου φιλους μαζι με τον καννελο δαβερο deus x machina,echo tattoo.Ειχαν φτιαξει μια μπαντα με φανη φωτοπουλο(tvc) και ηλια μητσακη τους groupies,εχουν μια συμμετοχη στη συλλογη της wipe out 12 raw greek groups,επαιξαν αρκετα σε ευρωπη ολλανδια, ελβετια.ανοιξαν συναυλιες των peter and the test tube babies ktl.ΟΙ groupies σιγουρα ηταν punkrockers απ τους λιγους και τους αξιζει εστω μια αναφορα....!

The Motorcycle boy είπε...

Έχεις κάνα στοιχείο για να έρθω σε επικοινωνία μαζί τους;

clashtous olloys είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
The Motorcycle boy είπε...

Ποιους jetz, τι ξέρεις για τους jetz; Διότι αν μιλάς για τους Ded City Jetz το ενδιαφέρον είναι τόσο αμέριστο που ο μπασίστας τους είναι ο φωτογράφος του ντοκυμαντέρ, χεχεχεχε.

Το σχόλιό σου θα το σβήσω πάντως, επειδή έχει τηλέφωνο. Ευχαριστώ για την βοήθεια.

clashtous olloys είπε...

E τοτε μιλαμε για προδωσια!και δε μου χει πει τιποτα εστω να "μαι σε μια γωνια να κανω το σκιαχτρο εσχατη!!!

The Motorcycle boy είπε...

Ε μα δεν τον ξέρεις; Σφίγγα δίτροχη -Βέσπα άνευ κινητήρα. Αλλά εγώ τον έχω δώσει χαλαρά -πρώτη μούρη στους Συντελεστές επάνω, με συνοπτικό βιογραφικό τον έχω!

clashtous olloys είπε...

Καλα του εκανες και αμα θελεις εχω και φωτογραφια του ακρως αποκαλυπτικη!!!!Και για να τον δωσω και γω με την σειρα μου(δεν αυτοδιαφημιζεται ποτε )Ειναι πολυ καλος σε αυτο που κανει, μαζι με την δικη σου αισθητικη!!πλεον δε περιμενω ανυπομονω. Για ποτε το βλεπετε ;

The Motorcycle boy είπε...

Είναι καλός ο κιαρατάς γι΄αυτό τον ήθελα κι εγώ. Σύντομα, πολύ σύντομα ελπίζω οτι θα βάλουμε μπρος.

The Motorcycle boy είπε...

Ρέιιι! Τώρα μου το είπε ο άλλος -πού χάθηκες ρε Μπίλλυ; Κανόνισε να πιούμε καμιά μπύρα, να σε βάλουμε στα κόλπα! Να σου γνωρίσουμε και τα παρφέ τα άτομα.

clashtous olloys είπε...

ΟΥΠΣ!!Μας πηρανε χαμπαρι..Θα τα πουμε συντομα,ουτος συ αλλος ειμαστε κοντα στο να ξαναρχισουμε τις συναυλιες.Αλλα εννοειται πως οτι χρειαστειται ,καποιον να φερνει νερα πετσετες να σκουπιζει τον ιδρωτα,επισης σαν κασκαντερ εχω μεγαλο βιογραφικο με ειδικοτητα να περναω απο χαραμαδες!!!!see y soon.

The Motorcycle boy είπε...

Ναι, θέλουμε να φτιάξουμε και μια σκηνή σε μπαρ με μπουνίδι που κάποιος πρέπει να περνάει πάνω από τη μπάρα και να σκάει στον καθρέφτη -θα σε έχουμε υπόψη, χεχεχεχεχε.

Να ξαναρχίσετε τις συναυλίες και να βρεθούμε για μπύρες -άντε, σε πεθυμήσαμε.

Δημοσίευση σχολίου

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More

 
Design by Free WordPress Themes | Background by Toolbox | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Enterprise Project Management