"What you see is what you get"

Στούντιο ΖΟΟΜ, κάπου στα Βόρεια -η μέρα είναι νύχτα Πέμπτης.

Κώστας Μάστορης (Metro Decay), ο άνθρωπος με την κεντρική ιδέα. Χρήστος (The Snake) Μανωλίτσης, ο άνθρωπος με την απεριόριστη καλή διάθεση 

"Έτσι δένεται το ατσάλι" 

Κώστας Μάστορης (Metro Decay), Κώστας Κούζας -αντιπλημμυρικά έργα 

 Feedback (ελληνικά: ανάδραση) 

Υπερχείλιση (ελληνικά: κόλαση)

Στούντιο ΖΟΟΜ, εξίσου Bόρεια -νύχτα Σαββάτου.

Κώστας Μάστορης (Metro Decay), Βασίλης Σαλαπάτας (Not 2 without 3) - συγκρατημένη απαισιοδοξία.

Σπύρος Φάρος (Yell -o -Yell, Headleaders, Rehearsed Dreams, Spider's Web, This Fluid) -υποχθόνια θετική ενέργεια.

Ο Γιάννης Ντρενογιάννης (Anti Troppau Council, Yeah!) ρυθμίζει τον γιγάντιο ενισχυτή του όσο οι υπόλοιποι μαζεύουν τα μπόσικα.

"Φτάνει τόσο;"

Τι κοιτάζουν σοκαρισμένοι ο Μανωλίτσης με τον Μάστορη; Η απάντηση, φίλε μου, βρίσκεται στον τίτλο αυτής της δημοσίευσης.

(photos: Βάσω Βουγιουκλή).

Περισσότερα... »

ΑΝΤΙ-ποίηση Αρχής

Η Ειρκτή περήφανα παρουσιάζει:

Το μουσικό σχήμα των ΑΝΤΙ... και  την κυκλοφορία του ομότιτλου μουσικού τους έργου [ΑΝΤΙ... “ΑΝΤΙ...” Lp (eirma 05)]

 

«Είμαστε εδώ για να πούμε ένα ΑΝΤΙ...Ο σ’ένα γερασμένο κόσμο

που κοιμάται μακάρια γλείφοντας το μπιμπερό της αδιαφορίας»

ΑΝΤΙ… (κάπου, κάπως, κάποτε το 1986)

 

Πιθανότατα δεν υπήρξε άλλο μουσικό σχήμα που να πρεσβεύσει καλύτερα τον εγχώριο συνθετικό πανκ ήχο από τους ΑΝΤΙ.... Πολύ περισσότερο, συνυπολογίζοντας τόσο το μοναδικά αποδοσμένο ηχητικό ντελίριο όσο και την απαράμιλλα άμεση επαν-ίσταση που κηρύσσουν οι στίχοι της μπάντας, θα παραδεχόμασταν πως είναι εντελώς ατυχές (αν και τα μέλη τους θα ομολογούσαν ευτυχές) το ότι οι ΑΝΤΙ... δεν αποτελούν κύριο εκπρόσωπο του μινιμαλιστικού ηλεκτρονικού πανκ όχι απλά σε εγχώριο αλλά και σε διεθνές επίπεδο. Ωστόσο, πάντοτε υπάρχει ο χρόνος αποκατάστασης....ή διαφορετικά της τάξης που στην περίπτωση αυτή σημαίνει αλλότροπης αταξίας...

Προερχόμενοι από τις στάχτες των PPF, γκρουπ διαμορφωμένου στα τέλη του 1981 και με μία μόλις συναυλία στο ενεργητικό του (Ηλιούπολη, 1982), οι ΑΝΤΙ... πρωτοπαρουσίασαν το έργο τους το 1985 στο γνωστό τότε μουσικό άντρο Πήγασος. Μουσική παρέα αποτελούμενη από τρία μέλη (δύο αρμόνια, ένα μπάσο) και ένα drum machine, επιδόθηκαν σε ένα καινοτόμο ηχητικό κράμα πανκ και ηλεκτρονικής μουσικής το οποίο συνοδευόταν από ανάλογη κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά και πολιτισμικά ΑΝΤΙδραστική στιχουργία. Ακριβώς αυτοί οι ιδιότυποι συνδυασμοί φρενήρους ηχητικής απόδοσης και  στιχουργικής αντίδρασης (από αγνά εφηβικής έως απεγνωσμένα ενήλικης) πλέον η ενίσχυση του αντίκτυπου λόγω χρήσης της εγχώριας παρά μίας ξένης γλώσσας, ήταν που διασφάλισαν στο σχήμα μία ξεχωριστή θέση στο Ελληνικό εναλλακτικό μουσικό στερέωμα.

Πέρα από μία σωρία ζωντανών εμφανίσεων, οι ΑΝΤΙ... με απόλυτη συνέπεια στο πνεύμα της ανεξαρτησίας τους, κυκλοφόρησαν μουσικό έργο: δύο κασετών (δικής τους παραγωγής), ενός μισού άλμπουμ (split Lp το 1990 μαζί με τα Κοινωνικά Απόβλητα στην εταιρεία Wipe Out!)  καθώς και συμμετοχών σε ανάλογες μουσικές συλλογές (π.χ. Fragmenta και Συνταγή Αντι-Θανάτου). Όπως φαίνεται, έπρεπε να περάσουν 25 ολόκληρα χρόνια από την εμφάνιση της αρχικής τους δουλειάς (1986) μέχρι να πραγματοποιηθεί η πρώτη κυκλοφορία ολοκληρωμένου έργου του συγκροτήματος σε μορφή βινυλίου. Πιο συγκεκριμένα, το παρόν άλμπουμ το οποίο εκδίδεται σε 500 αριθμημένα αντίτυπα αποτελεί την επανακυκλοφορία της πρώτης κασέτας των ΑΝΤΙ... ωστόσο, με μία μικρή διαφοροποίηση ως προς τα περιλαμβανόμενα τραγούδια καθώς επίσης και τη σειρά των τραγουδιών αυτών. Ειδικότερα, πέρα από τη χωρητική αδυναμία του να συμπεριληφθεί το κομμάτι «ορχηστρικό» (κομμάτι που ας σημειωθεί ότι ως σύνθεση ανήκει στους PPF), στην έκδοση αυτή συμπεριλαμβάνεται ένα ανέκδοτο μέχρι σήμερα μουσικό κομμάτι (Τελευταία Μπύρα) το οποίο όντας φυλαγμένο στο αρχείο της μπάντας ανέμενε την εμφάνισή του για περισσότερο από δύο δεκαετίες.

Έχουμε λοιπόν, έντεκα διεγερτικές συνθέσεις ηλεκτρονικού πανκ ιδιώματος ενδεδυμένες με λόγια ενημέρωσης, υπενθύμισης, αντίδρασης που πέρα από ρομαντικά ή αφελή παρουσιάζονται αγνά και εσαεί επίκαιρα. Τέλος, σε συμφωνία και με τους μουσικούς πρωτεργάτες της ιστορίας (ΑΝΤΙ...), η επεξεργασία αλλά και η συνολική διαχείριση των κομματιών βασίστηκε στη διάθεση του να αποδοθεί το πνεύμα αλλά και η ατμόσφαιρα των ζωντανών παραστάσεων του συγκροτήματος (η οποία, ας σημειωθεί, ήταν πιο ιλλιγγιώδης και από την αυτή που θα δοκιμάσει ο ακροατής ακούγοντας το κομμάτι Ίλιγγος).

Το μοναδικό που απομένει τώρα είναι να ζήσουμε αυτή τη μουσική εμπειρία ευχόμενοι ότι θα την ευχαριστηθείτε το ίδιο έντονα με εμάς.

 

Η ομάδα της Ειρκτή

Περισσότερα... »

Τέλμα (με αφορμή έναν αναγραμματισμό)

Το έχω πει και παλιότερα -θεωρώ οτι η Βάσω Καμαράτου είναι η εντονότερη παρουσία που έχω δει σε θεατρική σκηνή, ο ρόλος της στο ντοκυμαντέρ γράφτηκε πριν τη γνωρίσω αλλά εντελώς πάνω της. Η συμμετοχή της στο ντοκυμαντέρ (όπως και η συμμετοχή της Όλυας Λαζαρίδου) μάλλον θα πρέπει να αποδωθεί σε συναστρία (αν το δεις πλανητικά) ή σε κωλοφαρδία μας (αν το δεις λογικά).


Μέχρι όμως να τελείωσουμε το ντοκυμαντέρ, μπορείς να πάρεις μια καλή γεύση, εδώ:

Τέλμα: ουσ.,ουδ., (te’lma) -

1.      Έκταση γης που καλύπτεται από λιμνάζοντα νερά, έλος, βάλτος.

2.      (μτφ.) – παντελής απουσία προόδου, κατάσταση στάσιμη, αδρανής, που δεν αλλάζει ή δεν ανανεώνεται.  

            Ένας άνδρας (Άμλετ;) και μια γυναίκα (Οφηλία;). Σήμερα. Εδώ. Προσπαθούν να μιλήσουν  γυμνοί, μετέωροι, για το τέλμα της ζωής μέσα από τις αδυναμίες, τις εμπειρίες και τις προσδοκίες τους.

Ποιο το υλικό της αντοχής;

Φόβος ή επανάσταση;

Σε ποιο βλέμμα κατοικεί η ελπίδα;

Να πιστεύεις ή να ανακαλείς τον κόσμο;

Τέλμα ή αρχή;

            Δυο ηθοποιοί μέσα σε ένα χωμάτινο τοπίο, με εφόδια ένα μικρόφωνο και μια καρέκλα απευθύνονται στους θεατές. Αντλώντας το υλικό τους κυρίως από προσωπικά κείμενα και εξομολογήσεις – ντοκουμέντα της σημερινής εποχής, χρησιμοποιώντας τους εαυτούς τους και το κοινό,  μιλούν για τον κόσμο, την πίστη, τον θάνατο, την οικογένεια, την επανάσταση, τον έρωτα, το όραμα, το Τέλμα… Γιατί φαίνεται πως κάτι σάπιο υπάρχει στη χρήση του κόσμου. Σήμερα. Εδώ.   

Ομάδα Stimulus

Ιδέα / Δραματουργία : Μιχάλης Παλίλης

Σκηνοθεσία / Πρωτότυπα κείμενα / Ερμηνεία : Βάσω Καμαράτου / Μιχάλης Παλίλης

Βοηθός σκηνοθεσίας : Βιργινία Κλαστάδα

Κοστούμια : Σόνια Μπλουμ

Σκηνικός χώρος / Φωτισμοί : Βάσω Καμαράτου / Μιχάλης Παλίλης

Φωτογραφίες: Γιώργος Καπλανίδης, Βοηθός φωτογράφου :  Ανδρέας Ζήσης, Επιμέλεια εικόνας : Κωνσταντίνος Κόκκινος

Παραγωγή: BIOS / Ομάδα Stimulus

BIOS Basement

Διάρκεια παραστάσεων : 28 Νοεμβρίου 2011- 17 Ιανουαρίου 2012

Παραστάσεις : Δευτέρα και Τρίτη

Ώρα έναρξης : 21.30

Διάρκεια : 60 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων :15€ & 10€ (φοιτ.)

Χορηγός επικοινωνίας : ELCULTURE.GR                                         

Περισσότερα... »